19 Eylül 2010 Pazar

Huzur

Mavilik insana huzur veriyor!
Gök yüzü mavi, deniz mavi. Mavi olan herşeyi severim. Denize bakmayı severim. Hep severdim zaten. Oturduğum şehri sevmiyorum! Ama denizini seviyorum. Benim küçükken hayellerimi yüzdürdüğüm gemilerim vardı. Hep vardı, hala var.

Zamanın kumları arasında bir yerlere savruluyorum, ama nerelere savrulduğumu açıkçası bende pek bilmiyorum. Yapmak isteytipte yapamadıklarımız, zamanın yetersiz gelmesi, beklentiler, beklenenler ve beklenilenler...

Şairin dediği gibi '' bir kayayım, dibimde kumsal alabildiğine...''