Sorun şu ki; fıtratımıza ayrı düşen, fıtratımıza asla uymayan o kadar çok şey yapıyoruz ki şu hayatta tarif edilemez. Bazı yaptığım şeyler ne beni yansıtıyor, nede bana uyuyor.
Karakterime o kadar zıt ki off! Bile bile yapmalı bazı şeyleri.
sonunun iyi olacağını düşüne düşüne, yada ümit ede ede.
zaten bizi ayakta tutan da ümit değilmi?
Karakter farklı, yapılan fiiler farklı, fıtrat ne ister, kader ne yazar.
Sabır, tahammül, ümit, murada erme.
sanırım buraya şu söz çok güzel cuk diye oturur.
Sabreden derviş muradına ermiş. kısmete razı ol rahat et!...
Bazı şeyler bu kadar açık ve net. evet! :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum, düşünce, ne dersen artık...