9 Nisan 2010 Cuma

Artık benimde bir gökkuşağım vaaar!



Önce çok boğucu olur herşey. Gözüne kötü görünür bir süre boyunca pek çok şey.
Bulanıklaşır, kararır, koyu bir maviliğe, lacivertimsiliğe bürünür herşey.
Sonra başlar birbirinden celalli gökgürültüleri! İşte o zaman zannederki insan bir küçük kıyamet kopmakta(!?) Ardından Rabbim yağmuru bahşeder. Rahmet yağdırır. Bereket verir. Toprağın o mis gibi kokusunu verir. çer çöp herşeyi siler süpürür Rahmet Deryası. Esas muhteşemlik yağmurdan sonra güneşin açmasıdır. Pencereler açılır o tertemiz toprak kokulu hava derin nefesler alınarak içe çekilir. Gel gör ki o çıkan Gökkuşağı Seni senden alır! Rabbim bu kadar mı güzel, bu kadar mı kusursuz olur? İnsanlar renkleri nelerden çalmışlar belli oluyor :-)

Şunu da unutmamak lazım ''Ancak yağmurdan sonra gökkuşağı çıkar!''

2 Nisan 2010 Cuma

Bahar Geldii




Tatlı bir meltem eser ötelerden. Rüzgar yüzümü okşar. Seviyorum ben rüzgarı. Denizi, maviliğini, berraklığını, pırıltısını, parıltısını. Denizin kokusunu çekiyorum içime amaçlıca ;) Yer mavi, gök mavi. Ne kadar tatlı bir mavilik bu Allahım! Geldi bahar. Ama gidici görünüyor :) Evet evet kesin bu gidici. Gitme yaa. Ne güzelde anlaşıyorduk. Bahar kolaydır. Üşürsen eğer üstüne hafif kalın bişeyler alıverirsin. Ve geçer üşümen. Yada bırak üşü boşver. Kalıcı değil ki zaten!
Bak ne kadar da güzel parlıyor.